Mając długie włosy i hanfu, zawsze przynosił instrumenty muzyczne na każde spotkanie literatów: pływał łódką po jeziorze i recytował wiersze i wiersze; albo znajdował akademię, w której można było grać na pianinie, grać na flecie, parzyć wino i degustować herbatę .
Jeszcze 6 lat temu Kong Gu, który przez cały rok siedział w studiu, nagle zdał sobie sprawę, że wszedł w okres poważnego wąskiego gardła – może tylko kopiować. Chciał zacząć tworzyć sam, ale kiedy sięgnął po pióro, okazało się, że nie ma już pejzażu do namalowania!
Po długim czasie depresji zdecydował się wyjść: „Chcę zobaczyć żyły szczytów górskich, zobaczyć, jak rosną drzewa i zobaczyć, jak płyną rzeki”.
W 2016 roku Konggu samotnie wyruszył w drogę. Ubrany na biało uciekał w góry i rzeki, szukając po drodze nieśmiertelnych i zadając pytania. Nie lubi celowo planować tras z wyprzedzeniem. Większość z nich przyjeżdża tu tylko dla zabawy, ale potem wraca z całym entuzjazmem, ponieważ zdaniem Kong Gu: „Jeśli umysł jest zbyt przepełniony rozpraszającymi myślami, tak się stanie nie być w stanie przyjąć nowych rzeczy.” ‘
Prawdziwe imię Konggu zawiera słowa „Lin” i „Dolina”, ale „Lin” jest pełne drzew. Poczuł, że jest za pełny, więc zmienił słowo „林” na słowo „pusty”, co stało się obecną „pustą doliną”.
Leave a Reply